BEN
durduk yere
soğumadım hayattan
kinimi nefretimi
ben beslemedim
hala ezberimde
en okkalı küfürler
ar etti
arsızlara
ve sustu dilim
abartmadım sevmeyi
sevilmeyi de
kuldan
kutsal yaratmak
benim neyime
nankörün selamı
ötede dursun
canım kurban
kadir kıymet bilene
soyunmadım melekliğe
şeytan değilim
insansı unvanım
haddim bilirim
yelkovan akrebi
kovalar durur
saatin sarkacında
gider gelirim
yalanlar da söyledim
inkar yalandır
becerebilirsen
sen gel
vicdanı kandır
nem kaldı ki kaybedecek
yaşam denen kumarda
hep yekin
bedeli
bir kuru candır
onur duydum varlığımla
bu bana yeter
yalakanın övgüsü
küfürden beter
arındım ben zamanla
tüm maskelerden
sen söyle
sırçadan köşk
kaç para eder
çok da zeki sayılmam
her denklemi çözemem
kim nasıl neye kanar
bunu bilemem
duyguların fantezisi
gerçeklerle sınırlı
Leyla’yı Mecnun’dan
çok da fazla sevemem
gizemli bu alemde
ben benimle el ele
güdümünde zamanın
sessizce yürüyorum
doğan her yeni günde
şükredip varlığıma
her gece
yokluğuma sarılıp
ölüyorum
