AYRILIK SAATİ
Bir ud sesi yankılanırdı
Âsûde yaz bahçelerinden
Kırık hatıralar dökülürdü mâhûr şarkıdan
Yabancı bir yalnızlık çökerdi
Yürek bozgunuma.
Yol boylarına uzanmış Ihlamurların
Kokuları gelirdi uzaktan
Bu vahşi yalnızlık içinde tadı yok karanlığın
Ay süzülmüş geceden mavzer namlusu.
Kaynaşır durur yıldızlar titreşerek karanlığa
Ah, hiç bitmiyor kaygılarım
Öfkeli bir kin büyütüyorum
Dalgın bir yalnızlık içinde
Seni benden ayıran ayrılık saatlerine.
Yokuşlara sürülmüş sevdamız
Ak yazılara yazılmış sevdamız
Gizli bir yangın harmanlanmış yüreğime.
Yorgun sarmaşıklar altında kimsesiz
Yüreğimde tuttuğum senin şarkındır
Mâhûr bir şarkı ud sesinde.
Korkunun bir yerinde dağıtmışım gözlerimi
Yüzüne tükürerek yalan dünyanın
Çocuk gülüşlerinde kaldı mutluluk.
Bir yaz gecesinde serinlemek
Altında eski çınarların
Gizlice ağlamak sığınıp tenhalığına.
Ne bekliyorsun ey şair! Bir çay içimi hayat
Giden gitti ayrılık saati gelince.
Birer yapraktık ikimiz dal ucunda
Hain bir rüzgar savurdu bizi
Ayrılık saati gelince.
