SOLAR GİBİYİM
Biraz bahar, biraz hazan gibiyim...
Nisana ebruli bakışlarını sunuyor güneş.
Rüzgârda bir heyecan kıpırtısı.
Ekin tarlaları boy gösteriyor,
Zümrüt yeşili bir kıpırdayış.
Baharın siren sesinde,
Karıncalarda bir uyanış.
Tatlı tebessümle tomurcukta doğa,
Meralarda kara çimenin kıpraşması.
Bir çocuk rüzgâra çevirmiş yüzünü,
Rüzgârın okşayışını hissediyor.
Kuşlarda bir telâş,
Baharı kanatlarında keşfediyor.
İlâhi bir değişim,
"Mevsim" demek yetmiyor.
"Yaşa, hisset" diyor doğa,
Çek baharın kokusunu içine.
Göçmen kuşlar yolda,
Kırlangıçlar, leylekler
Selam getirecekler uzaktan.
Umut ve sevgi,
Hayatın felsefesi gibi.
Umut sevgiye bani,
Duygusuz yürekler,
Doğaya yabani.
Erikler taç olmuş beyaza,
Direniyorlar gece ayaza.
Ramazanın ortası zaman,
Yaşlıca bir ana,
Sessizce odasında durmuş namaza.
Korkular, kin ve nefret!
Savaşları körükler gibi kötüler,
Buna ağlıyor sevgi dolu yürekler.
Gözyaşlarıyla doluyor,
Yağmurlarda göletler.
Bir asker nöbet tutuyor nizamiyede,
Gözlerinde coşku ve gurur.
O daha yirmisinde,
Vatan aşkı; varsın olsun biraz gurur.
Çocukça bakıyorum dünyaya.
Biliyorum, doyamadan gideceğiz,
Hayat denilen rüyaya.
"Gözlerim! Sakın boyama rengini riyaya"
Aynalarda yalan söylüyor bilesin.
Çileler bükmek istiyor boynumu.
Oysa ben tüm dünyaya,
Sevgiyle açtım koynumu.
Rüzgâr okşuyor tenimi,
Sevgiyle efil efil.
Ben rüzgâra bani,
Gözlerim güneşin gülümsemesine tabi.
Bazen bulut bulut dolar gibiyim,
Hüznün son deminde ufka dalar gibiyim.
Ben de bir insanım!
Baharda yeniden doğup,
Hazanda hüzün,
Solar gibiyim.