EYVALLAH
Çok kara kışlar gördüm
Yine de gülmekten vazgeçmedim…
Gidene asla kal demedim…
Kalana da başımın üstünde yer verdim.
Hakedene hakettiğince değer verdim.
Değer bilmeyen herkes yoluna devam etti
Ben gülüşlerime yalnızlığımla devam ettim.
Farketmez yazı kışı baharı yazısı turası
Buymuş kaderim dedim kabul ettim..
Ne olursa olsun bir tek kendimden vazgeçmedim..
Biliyorum ki bana en çok lazım olan kendimim..
O yüzden yok hiçbir şikayetim..
Gülüşlerime devam ederim..
Gidenlerime ise teşekkür ederim..
Bana bir kere daha kendimin ne kadar değerli olduğumu hatırlattıkları için..
O yüzden yüreğime söz verdim.
Yaprak dökümü mevsimimdeyken bile hep güleceğim.
Ben bu gülüşler için az bedel ödemedim..
Son bedelim varsın yar olsun..
Ona da helâl olsun...
Kirpiklerimden yaş damlaya damlaya
Gülmeyi öğretmek herkesin harcı değil
Bu da tek tesellisi olsun..
Eyvallah...