ÜŞÜYORUM
Senin olmadığın zamanlarda
Yüreğime yıldızlar iniyor
Gök yüzü ağlıyor adeta
Buz damlıyor kaş üzerime,
Güneş bile çaresiz ,
bulutlar arasından göz kırpıp kayboluyor....
Şehrin caddelerine sis inmiş
Yağmurlar dikine iniyor
Milyon damlalar kafamın içi
Saçlarımda aşkının ıslaklığı.
ÜŞÜYORUM
Çıplak gönlüm, sapıtmış
Kalbimin içi tıklım tıklım
Gülüyorlar utanmazlığıma
Düşünüp düşünüp gözlerine dalıyorum
Gör beni...
Ah benim senden kalan utanmazlığım!
Ne hale soktun beni...
Bütün gönüllere güneş açıyorda
Bir bana yok bir bana yok...
Kurutamıyorum yüreğimi
Olmadığından...
Giyinemiyorumda aşk elbisesini...
Üşüyorum...
Sen gittin ya..!
Sanki bütün şehir taşınmış
Caddeler bom boş bana kalabalıklar içinde....
Görmüyor gözlerim, insanları....
Şehirle benim aramda hatıralar....
Ellerin var...
Bakışların var...
Gülüşlerin var...
Çekip gittiğin ayak izlerin var
Göz yaşlarımda
Islanıyorum...
Dudaklarım sızlıyor,
Sapsarı burun ucum
Nezle akıntısı düşüncelerim
Koşup sığınasım var
Avuçlarının içine
Sıcacık...
Yığılıp düşmek istiyorum kucağına,
Saçlarımı okşamanı…
Bu sefer belki kalırsın
Üşüdüğümün hatırına…
Ah!
Ne güzelmiş!
Ne muhteşemmiş!
Ellerinde ısınmak.
Editör: Nevin Bahtışen
