GÜLÜŞÜNCE BEYAZ
Ayaz Ankara, ayaz dostluklar
Bükülgenim şekle girmeyen kar mıyım?
Adımlarım ıslak mı yine ne
Ağır geliyor su çekmiş ağrım
Nerede yok işte hayalin
Üşümüşüm ama ışıldağım
İkilemlerde bellek,
Uykum bile yanık,
Hıçkırık boranı, kevgir bağrım.
Bilirsin kalem,
Otel odaları hep böyledir; kasvet küresi.
Pahası yüksek bir gömü misali,
Gömülürsün özleme kımıltısız.
Su çulluğu muyum ne
Göletler gözlerimde,
Uçup uçup konuyorum katrelere.
Şimal yıldızı düşmüş uzaktan gönlüme
Yağmalar bu kadarcık mı olur ,
Oysa gök olmalı kısıtsız.
Kısıtlı olan her ne varsa
Cehenneme canı!
Ay az bugün, ayaz dostluklar
Bari sen üşütme yüreğini, sakın!
Olduğundan daha sıcak, pudrasız kadın,
Seni yazmakla hafifliyor ağırlığı gecenin
Gülüşünce beyaz Ankara bugün, nazenin.
Kotasız sevmelerde tek senin damgan,
Aymazlık kalsın dostlarda,
Ayılıp bayılmışım ben zaten , sokaklarım baygın
O yelden hayalin var ya,
Adımlara ve iki gönle ve iki şehre urgan.
