GÜL VERİRLER
Dost bahçesinde açmış taze güller
Mor menekşe, kırmızı karanfiller
Sevdalılar bahçeden gül dererler
Yoldan geçene kızıl gül verirler.
Kırmızı gül umuttur hey erenler!
Her gönülde açarlar, hey erenler!
Güzeller yanağından gül verirler
Yoldan geçene taze gül verirler.
Kuşlar kanadında sevda taşırlar
Bir kanat sesi bırakıp giderler
Gagasında kırmızı gül taşırlar
Yoldan geçene taze gül verirler.
Çiçek tarlalarında açan güller
Papatya, mor menekşe, gelincikler
Renkli çiçeğine döner arılar
Yoldan geçene taze bal verirler.
Bu dünya handır konup da göçenler
Mezarında türlü çiçek bitenler
Ne bir ses ne de bir seda verirler
Yoldan geçene taze gül verirler.
Yeller aşkın tohumunu taşırlar
Sevdalı yürekte gölgelenirler
Filizlenirler, sevgiye gül verirler
Yoldan geçene taze gül verirler.
Göl kıyısına eğilmiş söğütler
Salkım saçak gölgelenmiş söğütler
Kıyısında ebruli nilüferler
Yoldan geçene serinlik verirler.
Gülde naz, bülbülde acı çileler
Dertli dertli öter de yürek dağlar
Güle âşık, derde dert katar, ağlar
Yoldan geçene yaz gülü verirler.
