Gönül / Erdoğan Cihan

GÖNÜL

Gönül, nesine aldandın dünyanın
Bura geçici handır bilmez misin
Bir ömür yaşadın eylendin kaldın
Bu dünya sana kalacak mı sandın.

Mülkün çoktu Karun gibi yaşadın
Yoksulun cebindeydi kirli ellerin
Her yanın hileydi ipte cambazdın
Bu dünya sana kalacak mı sandın.

Kul hakkı yedin yetim hakkı yedin
Göğünde kendini bir yıldız sandın
Az verip de çok aldın hırs küpüydün
Bu dünya sana kalacak mı sandın

Bir elin yağdaydı balda bir elin
Hiç açlık çekmedin ki ne bilirsin
Sen tokken açlığını yoksulların
Bu dünya sana kalacak mı sandın. 

Ne götürdü bizden önce gidenler
Ne şah kaldı ne de Sultan Muratlar
Erenler, gezginler, üryan gittiler
Bu dünya sana kalacak mı sandın

Dost sohbetlerinde eğlendin kaldın
İnsan fanidir diye düşünmedin
Aldanıp ahireti düşünmedin
Bu dünya sana kalacak mı sandın

Her insan için ölüm mukadderdir
Ama günahkar gitmek hoş değildir
Yüzleşeceğin yetim vebalidir
Bu dünya sana kalacak mı sandın

Süslüce mezarın olsa ne yazar
Bekliyor oracıkta zebaniler
Seni hâr ateşlerde yakacaklar
Bu dünya sana kalacak mı sandın