DÜŞ TEKNESİNDE
“İnsanlara, dünyaya katlanamadığım zamanlarım vardır benim.
Otururum bir pencere kenarının ışık alan yerine. Uzanırım gözlerden ırak bir köşeye. Ve ... ti’ye alırım zamanı, kendimden gayri her şeyi...
Önümde kitabım, not aldığım bir kağıdım, yanımda mis gibi çayım. Hele bir de varsa nefes aldıran, cama vurup ruhumu dansa kaldıran damlalar ve geliyorsa arada bir toprak kokusu pencere aralığından sızan…
İşte o zaman, kendimi bulurum düş teknesinde, bazen hayaller aleminde, kimi zaman da bir uzay yolculuğunun zaman tünelinde, sanki dünya turuna çıkmış bir uzay gemisinde ... “
***
“İnsanlara, dünyaya katlanamadığım zamanlarım vardır benim.
Otururum bir pencere kenarının ışık alan yerine. Uzanırım gözlerden ırak bir köşeye. Ve ... ti’ye alırım zamanı, kendimden gayri her şeyi...
Önümde kitabım, not aldığım bir kağıdım, yanımda mis gibi çayım. Hele bir de varsa nefes aldıran, cama vurup ruhumu dansa kaldıran damlalar ve geliyorsa arada bir toprak kokusu pencere aralığından sızan…
İşte o zaman, kendimi bulurum düş teknesinde, bazen hayaller aleminde, kimi zaman da bir uzay yolculuğunun zaman tünelinde, sanki dünya turuna çıkmış bir uzay gemisinde ... “
