DOYMAK BİLMEDİK
Mutluluk kalmış artık bizden uzak geride
Yalnızlıkta bulmuş herkes huzuru saadeti
Şimdi artık yakın değil insanlar hep beride
Olunca çabuk durmuş zamanda ömür saati
Geceler uzun olmuş günler çabuk geçer
Hızlı yaşamaktan biz zamana yetişemedik
Aşk bahçesinde gönüle mal mülk rüzgarı eser
Üç kuruşu paylaşıp da bir arada geçinemedik
Bulunca insanı kırdık kızınca da kadehi tabağı
Uslanmadık isyan edince de devirdik ne varsa
Şerbet yerine zehirle sundular diye bal kabağı
Yaslanmadık iyi yere döndük Nerde kâr varsa
Aldandık hırs ile alınan mutluluk neşeye
Gönüldeki kiri pası merhamet ile silmedik
Nice sofralar kuruldu oturduk baş köşeye
Onca nimete şükür edip biz doymak bilmedik
Doldurduk dünya malını sırtımızda ki heybeye
Sahi biz hep bana diye niye doymak bilmedik
