DÖN BANA
İki yanımı almışken yokluğun
Acılar zakkumlanır yüreğime ah,
Rüzgarın sesidir uğuldayan
Kanayan yüreğimdir sabah sabah.
Havaya asılmış sümbüli bulutlar
Zehirli sarmaşıklar sarmış gönlünü senin
Usumda canlandı acı anılar
Kuşlar gibi kanatlansın yüreğin.
Dön bana bir ay akşamından
Mavi kelebekler gibi titreşerek
Kon avuçlarıma geceye kalmadan
Dön ay yüzlüm sevdaya kanat açarak.
Mavi bir dünya ver bana
Ihlamur kokulu saçlarından
Bir yudum gülümse bana
Güzel bir bahar akşamından.
Unuttum yüzünü görmeyeli
Sevecen bakışını, ellerini
Bulutlara yazdım seni sevgili
Gelip tutsana ay ışığında ellerimi.
Tutuşalım ak söğütler altında el ele
Bırakarak kendimizi yele
Gözgöze gelsek kuşlarla
Bitse bu ayrılık, bu çile.
Penceremde kınalı bir testi
Sonsuz bir duvar gibi gölgelendi aşk
Kırdı kanadımı, rüzgar gibi esti
Büktü belimi alevlenen aşk.
Safkan atında mağrurdu aşk
Atının yelesinden bir hançer saldı
Sonra serap oldu, çırpındı aşk
Gönlüm kan deryalarında kaldı.
Yaprağına çiy düşmüş bir çiçektim
Ağlardım çiçekler ormanında gizlice
Bu sevda yolunda hasretler çektim
Ne yaman bilirim, gönle sevda düşünce.
