BU GECE MISRALARIM
Tenha bir sokakta yürüyorum
Karşımda ufku olmayan bir deniz
Gecenin zifiri karanlığında
Gül bahçelerine yaslanmış sen
Uçurum kenarında ben
Şarap kadehlerinde boğuyorum efkarımı
Dilim isyankar kelimelerin dağarcığında
Kim bilir kaç kadeh kırılacak
Bu gece mısralarımda
Geçmişin acılarını unutmaya çalışırken
Bir çığlık yükseliyor gecenin içinden
Nostaljik bir melodi ezgisi
Bozuyor gecenin sessizliğini
Kemanların sesiydi ağlayan sokaklarda
Düşüyor elimden kalem
Yavaş yavaş söküyor şafak
Yaklaştı ayrılık vakti hasret hüzne dönerken
Paramparça oldu çöller gibi yanan yüreğim
Büyük bir tutku ile karanlığı aydınlatan
Gözlerini arzuluyor gözlerim
