BİR ZAMANLAR
Göz gözeydi evlerimiz bir zaman
Pencereler aşkla bakardı
Tadını sevgimizden alırdı günler
Aynı seste birleşirken ellerimiz
Az mı hayal gezdirdik
Sevda yurdunun sokaklarında
Gökyüzü gülümserdi neşemizin yüzüne
Dudak izimiz vardı tüm aşk sözlerinde
Kalbimizin ritmine ayarlı saatlerde
Zamanı biz yazardık
Gönüller hep bahardı
Siz kimsiniz diyenlere
Sevgi el kaldırırdı bizim yerimize ben derdi
Ne oldu bize sevgili şimdi buseler yalnız
Rengini yitirdi gülüş
Zaman susmayı da öğretti bize
Biz büyüttük yalnızlığı
Kimliksiz sürgün hayallerle
Geçip giden hayatın eskiyen yanında kaldık
Hangi gökyüzü bizim
Yarı açık cezaevi kalbimiz
Sevdanın saçını yokluk tarıyor
Yükümüz dünden ağır
Meçhûl günler geçiyor içimizden
Yolunu şaşırdı duygular
Her söz kanamalı
Şimdi zamanın aynasından
Yenilgilerimizi topluyoruz
Aşk kapıyı iki kez çalmaz sevgili
