ŞİİRCE / KEFEN BEYAZINA
Aralık sıcakları tuz ekiyor yalancı baharlara..
Gözlerinin yakıcı yansıması düşmüş
saçaklardan,
Yüreğime saplanan buz sarkıtlarına.
Nazlı gelin edasıyla tütemeyen bacam oy.
Zifir kokulu tenimden sızan hasret oy.
Oy benim namluya sürülesi kelimelerim,
İçine girilemeyen yalnızlık abidesi mabedim.
Kendine kilit demir kapım.
Öldüğünden habersiz silik resimlerim.
Giderken samimiydin bir tutam ışığın koynuna
Yoksa,
Mahşerin muştusu mu dağlamış paslı dilimi.
Yemin etmedim henüz,
Kesmedim tenimi, susuzluğum can.
Bir dön, bak
Kaç yürek öbeklenmiş karın kucağında
Kaç iğne oyası sığar kefen beyazına.