ŞİİRCE / BİLİYOR MUSUNUZ
Hey gidi gamsız gençliğim.
Hey gidi ayak diplerimde nafile akan sular.
Ne çok asilik bindirmiştim.
Ne çok gezmiştim boşvermişliğin,
Kağıttan yapma sandallarıyla.
Yüreğimin içine hapsettiğim pişmanlıklar,
Bir hiç uğruna görmezden gelip,
Başım üstüne yığdığım ahlar.
Buğulu cam üzerinde unuttuğum sevdalar.
Yaz yağmuru gibi miymiş?
Nuh tufanı sandığım zamanlar.
Rüzgarlar okşarken serinliğiyle teni,
Yakan kor gömlek de olabiliyormuş.
Cana ateş düştüğünde anladım.
Bir uçurtmalara,
Bir de yalancı baharlara çok aldandım.
Uslandık mı,
Yorulduk mu bilinmez.
Eskisi kadar iyi seçemiyorum ırakları.
Titrek kelimeler kekeleyerek çıkıyor
Kurumaya yatkın dilimden.
Azat ettim bütün ezberci duygularımı.
Biliyor musunuz,
Pamuk Dede diyorlar bana.
Geride bıraktığım inatlardan habersiz.
Gül yaprakları kuru,
Sorgusuz uzandığım döşek daha da kuru.
Batıyor,
İncitiyor son demlerimde zayıf bedenimi.
Uyku ağır.
Uykusuz geceler şimdilerde çok sağır.