OLABİLSEM
İçimde yazılmayı bekleyen şiirler kaldı,
Harflere dokunmaktan aciz kalemim,
Boş kâğıtlara bakmaktan yoruldu gözlerim,
Dilimde söylenmeyen sözlerim kaldı.
Bir an çocuk olmak geldi içimden,
Okumayı yazmayı bilmeyen,
Martılarla yarışırken acıksam,
Yorulunca kumsala uzansam.
Aslında bulut da olsam olurdu,
Susamış çiçeklere indiriversem yağmurlarımı.
Gökyüzünde özgürce süzülüp,
Yıldızların arasında dolaşsam.
Kâğıt olmak istemezdim,
İzleri kalmış anılara dayanmazdı yüreğim,
Kalemin yazdıklarını gücüm yetmez silemezdim
Aslında ben söz olmak isterdim.
Yankılarım bir uçtan bir uca sarsaydı yeryüzünü,
Rüzgârda savrulan yaprak misali,
Konsaydım yine bir çocuğun gönlüne,
Şarkı olsaydım dilinde martılarla el ele..
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu