İNSAN
İnsanım, insana insanca baktım.
Varlık sahnesinden silinmez insan,
Merakı, korkuyu ona bıraktım.
Onuru yüzünden eğilmez insan.
Sahte gülüşüne aldanıp kanma,
İnsanı tanımak kolaydır sanma,
Suizanda, hüsnüzanda bulunma,
Kompleks bir yapıdır, bilinmez insan.
Hayvanın renklisi belli dışından,
İnsan alacası olur içinden,
Bir türlü kurtulmaz nefretten kinden
Yine de yok sayıp çizilmez insan.
Hak onu yaratmış, ruhunu vermiş,
Rızkını veririm Rezzak’ım demiş,
Melekler Adem’e secde eylemiş,
Yüce bir varlıktır, ezilmez insan.
Sureti haktan görünür şeklen,
Görüp geçirdiğin getirir naklen,
Sanki iki bilinmeyenli denklem,
Niyeti gizlidir, sezilmez insan.
Yıldırımlı, şaşma, insan muamma,
Dıştan görünüşü içidir sanma,
Dost ister, dert yanar, üzülür amma,
Kolaylıkla hemen çözülmez insan.