İKİ YABANCI
İki yabancı olduk, hayaller yabancı sen yabancı!..
Şimdi sensiz hayallerim üşüyor yüreğim gibi…
Sensiz ben hiç hayalde kurmamıştım, alışırsın unut beni demiştin
Sensiz, yıldızsız gece olur hayat!..
Hayallerimi sayfalara sakladım, kurutmak için…
Biraz da ceplerime doldurdum
Üşüyünce sarılmak için belki de deva gibi sarılmak için
Dün gibi bugün de ceplerim delinmiş, vedalaşmadım hiçbiriyle…
Benim gibi hayallerini yitirene rastlasa, bu kadar eyvah çekmezdim belki de!..
Hep ayrılık diyorlar kimse umuttan bahsetmiyor, nasıl bahsedilir ki!..
İki ayrı kol düğmesi gibi, hep ayrı yollarda yürürüz…
Birimiz sağda birimiz solda, yol değiştireyim dedim sen de yönünü döndün yine…
Nasıl anlatayım kalabalıkta bile yalnızım…
Kim bilir, ömrümün son demi; hep hazan hep yorgun bir savaşcı gibiyim…
Yine kalem, yönünü değişti
Halbuki hasretten bahsetmeyecektik, yine olmadı…
Ben kaleme dokunsam ağlayacak
Kalem elime dokunsa hicran olacak, sayfaları kağıtları sormayın…