HÜZZAMDI AKŞAMLAR
Bir bahar cemresi düşüyordu ellerime..
Şiire bulanmıştı akışında hüzzam,
Hicazkar makamı vardı..
Korktum, sakladım yüreğimi öylesine.
Mevsime sevdalar yağıyordu..
Kaç güneş batardı gün bitmeden, kaç?
Gökkuşağı gerildi göğün yüzüne!
Düşündüm, susturdum yüreğimi.
Sanki sağanak halinde sevdalar yağıyordu.
Belki de sevda mevsimiydi bahardan da öte!
Kadim yalnızlığımı alıp,
En sevdiğim kente gitmeliydim.
Buralar bahar, buralara cemreler yağıyor....
Bahardan hoş bir seda kalmalı dedi gözlerim.
Sustum!
Bir daha konuşmamak adına sustum.
Yıllar oldu,
Ben hâlâ suskunum sessizce!