GÜNAYDIN PAPATYAM
Sevgi pıtırcığım güzelim,
Tomurcuğun rengi huzurum,
Yaprakların ne kadar da asil,
Tertemiz bir sayfayı hatırlatıyorsun
Sevdalı yüreğim…
Ne çok incittiler seni değil mi?
Seviyor, sevmiyor diyerek,
Sanki suç sendeymiş gibi,
Her sevdalı yükünü sana yükleyerek…
Bilmem nedendir ama
Güne seninle başladım,
Ahenkle sallanışına,
Bir kez daha hayran kaldım…
Ne nazik şeysin sen,
Hiç şikayet etmiyor,
Mis kokunu saçmaktan,
Hiç de çekinmiyor …
Edasını sevdiğim,
Vazgeçmiyorsun !!!
Kimseyi ayırmadan,
Her elde geziyorsun…
Gün ışımasıyla parlayanım,
Dağ, taş, dere, tepe demeden,
Sevgiyi taşıyanım,
Gönül sarmalı, başlara taç olanım…
Papatyam !!!
Uzaktan seviyorum seni inan,
İncitmeden, koparmadan,
Yapraklarına dahi dokunmadan,
Kokunu çekip güne başladım,
Ben sonsuz sevgiyi,
Seninle kucakladım…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu