GİDENLERİN ARDINDAN
Biri daha gitti uzaklara
Ardında bir kaç gözyaşı bırakarak.
En sevdiği ailesini, dostlarını yalnız koyarak.
Evler de hüzünlenirmiş sahibi gidince,
Dökermiş boyalarını inceden ince.
Yağmur damlaları sızar içeri,
Ağlarmış pencereleri.
Dibindeki ağaca yaslarmış başını,
Dökülür kiremitleri tel tel.
Güneş her gün çalar kapısını,
Derdini dinler gibi ısıtır duvarları.
Ah bu vedalar, taşı bile ağlatır,
Evleri ağlatır, sokakları ağlatır.