GEÇMİŞLE GELECEK ARASINDA
Akşamın nemi çökünce
Zaman ışıksız saatler gebe
İçimde son nefesiyle ilkbahar
Biraz hüzün, biraz efkar
Rüzgar alabildiğine hırçın
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında, acıyla sevinç, öfkeyle
bağışlama arasında.
Kırık dökük bacalardan
İnce bir duman tüter.
Gece her şeyi gizler.
Ağır gelir yaşananlar insana.
Hayat insanı değiştiriyor be cancağızım
Kimse olduğu gibi kalmıyor değişiyor
Eski dostlar yeni gelenlere uymuyor.
Biliyorum sana gelen kapalı
Seni hayal edip sana bıraktığım her şey bahane Yetişmemiş, yaza kalmış bir sağnak gibi çarpar aklıma.
Hangisinin benim olduğu belirsiz damlalar sorguya çeker sensizliği
Düşlediğim her şey yerle bir şimdi
Anı bile olmamış ne kadar sızı varsa
İşte böyle yerli, yersiz atar kendini ortaya.
Artık soğuk ve sessiz geçtiğimiz sokaklar
Hangimiz nehir
Hangimiz kıyı
Bilinmez?..
Akıp gidiyoruz suyun kollarında…