DÜNYA İNSANLIĞA YETER
Gerçek barış insanın
Kendisi ile kucaklaşmasıdır,
Sonrası çorap söküğü,
Hafiflersin sonsuz isteklerini,
Sırtından atarsan,
Her şey senin nasıl olsun,
Kıskançlığı göm topraklara,
Paylaşma sevinci olarak,
Dönsün fışkırsın başaklar,
Dünya insanlığa yeter,
Kardeşlik güneşi ısıtsın yüreğimizi,
Dostluk üzerine yakılsın türküler,
Eşitlik çağırsın bütün dillerde ülküler,
Kuşu böceği canlı cansız,
Herşeyi olduğunca,
Olduğu yerde sevelim,
İnsan barışırsa kendinle,
Barışı yeniden doğurur ana tanrıça ,
Gözlerimize yuva kurar,
Savaşlar sonsuzluğa uğurlanır,
Barış gerçek sahibine,
İnsana kalır...