DÖNÜP GİDERKEN...
"Üzgünüm hayatımda başka biri var unutursun." dedi.
Sakin bir şekilde, "Kimi?" dedim.
Sanırım çok ağır konuştum.
Şaşırdı, yutkundu, gözleri doldu.
Arkasını dönüp giderken
ceplerinde mendil aradığı belliydi.
"Çantamda var." demedim.
Pintiliğimden değil ama;
bir kağıt mendil bile ondan çok daha değerliydi.