ÇÖL
Çölün saçlarını yolması, devenin sırtında topuz kurarmış...
Güneş değiştiremediği rota yüzünden, çölden af dilermiş...
Ne güneş suçlu, ne kavruk çöl şikayetçi..!
Çığlık denen gözyaşı, göz kafesinden taşmaya ne zaman utansa;
kafesin içinde yeni bir sonsuzluğun kapısı kilit kırarmış...
İşte o kilidin kırılış sesi,
çölü deveye, deveyi çöle,
güneşi rotasına yâr edermiş..!