BİR EYLÜL AKŞAMIYDI
Hüzün çöktü yaralı yüreğime
Bir matem düştü ela gözlerime
Kalbim sızladı eylülün ilk gecesinde
Sessiz bir ağıt gelip dolandı dilime.
Kirpiklerimde sakladım gözyaşımı
Kalemime döktüm yürek dergahımı
Sevdim dost olan kalem sırdaşımı
Son eylül akşamında dertleşiyorduk onunla.
Kanatları kırıldı sevinç kuşlarımın
Neşesi kalmadı benim duygularımın
Hüzün kuşları uçuyor üstünde başımın
Ağustosun son gününde kalemimle ağladım.
Bir eylül akşamıydı
Güneşin kızıllığı düştü kalemime
Yürekte dert, kalemde mürekkep bitmedi
Yürek söyledi o yazdı, şiirler çağladı
Bir eylül akşamı.