AKLIM DURDU
Ne vardayım ne yoktayım,
Zemheride nutkum durdu!
Hem dardayım hem şoktayım,
Tan yerinde ufkum durdu!
İlk göz ağrım, torunlarım;
Arttı sağrım, sorunlarım!
Yandı bağrım, yarınlarım;
Ta derinde zihnim durdu!
Yaşasaydı Elif gibi,
Başa saydı telif gibi!
Kaşa saydı zülüf gibi,
Eserinde fikrim durdu!
Dağ, tabiat celallendi,
Hakk’a biat nihallendi!
Tüm kâinat Hilal’lendi,
Dillerimde zikrim durdu!
Pir-î Fâni hara nazdı,
Gülün sonu kara yazdı!
Gülendam Kara Beyaz’dı,
Güllerimde aklım durdu!