AH BU AYRILIK OLMASA
Yine mi yalnızsın Yeditepe'nin sokaklarında
Gecenin gri bulutlarını bir kenara iten
Dolunay eşlik etmiş sana tıpkı ben misâli
Sokakların sessizliği çökmüş özlemine
Evlerin sonbahar rengi seni ağlatırcasına
Yol alıyorsun küskün arnavut kaldırımlarında...
Dolaştığımız ışıltılı Pangaltı caddelerinde
İzimi mi arıyorsun düş yorgunluğunda
Çay içtiğimiz Karaköy rıhtımında sesimin nidası
Çınlatıyor mu kulaklarını her gece
Eyüp tepesinde erikler çiçek açtığında
Kız Kulesi’nde bahar yelinde andın mı beni?
Denizin mavisinde ben hep seni görürüm
Dolunayın muhteşemliği gözümde tek sensin
Nasıl bir sevdaysa yüreğimde sakladığım
Sultan Dağları’nın asilliği var aşkında
Karadeniz dalgası kabardıkça gönle düşersin
Ah bu ayrılık olmasa menekşeler solmayacak!..