SENSİZLİĞİN ŞAKAĞINA SIKIYORUM ŞİMDİ
Şimdi sen yok musun, bir daha olmayacak mısın?
Yaraları kapandıkça kanayan bir dert mi olacaksın?..
Şimdi sen gidiyor musun, bir daha fikrime uğramayacak mısın?..
Sırılsıklam bir yalnızlığa mahkum mu bırakacaksın?..
Şimdi sen;
en yakınımken, uzaktan mı bakacaksın?..
Belki de baştan yanlıştık, yanılmıştık…
Mesafelere inat, aşk kazanır sanmıştık…
İçimizin zemheri ayazına bir ateş yakıp bıraktık…
Korların içinde yüreklerimizi de yaktık…
Dibine kadar özleme hasrete battık…
Aşka sadık, söze itaatte kalamadık…
Birbirimizin özüyken, üvey mi olacaktık?..
Seni beklediğim pencereden uğurladım hayalini…
Kalbin götürdüğünü ayaklar getiremiyor geri…
Lisan bilmez gözlerim, dilsiz acılarıyla kirpiklerimi sele verdi…
Sensizliğin şakağına sıkıyorum şimdi, dilime dizip bütün harfleri…
Şimdi sen yoksun ya, kâr etmiyor hiçbir teselli...
Sen gittin, ben bittim!!!
Bıraktım sana dair umutlarımı kapı aralığına...
Aşk mı ? O kaldı arafta…
İster al, ister alma...!!!
