DAĞILDI DÜŞLER
Azap kuşları, kendi döngülerinde mutlu
Acı hikayeler dumanıyla birlikte bulutlarda
Gözlerin içine birikmiş her hikaye meftun
Somurtmuş bir çocuk, kırık oyuncağına
Nasıl bir hâl bu, kaçıncı mevsim
Hangi umudun çarpanlarında dağıldı düşler
Yutkunuyor martılar, katletmeye and içmiş
Minik kuşlar kaçkın, korkuya sarmalanmış
Kaç kılıç kıvılcımında doğdu güneş
Ateşe tapan ilkel benlik içimde
Kaç antik çağa göz kırpıyor kirpiklerim
Sabahın doğumunu kutlayan kuş kanatları
Mutluluğun gölgesini kutsuyor toprak
Hangi yaprağın döngüsünde demlenir hüzün
Çözümsüzlüğe meydan okuyan gülümseme
Hayata kuş bakışı bakmanın romantizmine
Heba edilen yılların bıraktığı izler
