AYRILIK
Kıyamet koptu geriye dönüş yok
Er yada geç ayrılık var bilesin
Ölüm Allah’ın emri mümkünü yok
O gün her şeyini kaybedeceksin
Vicdani yükle kafam allak bullak
Et parçası gibi savruluyorum
Çocukluğum asırlar kadar uzak
Korkunç boşluk o ses işitme duyum
Yüreğim şakaklarında atarken
Var sanılan şey bir anda yok olur
Baş döndürücü güzelliğin varken
Unutmak kimin haddinde bulunur
Müthiş bir acıyla yitirdim şimdi
Yanarak öldüm mü diye düşündüm
Her şey seninle ilgili söylendi
Gözünde beliren acımı gördüm
O küçücük titreyen parmakların
Tevekkülü sunar mutlak Allah’a
Ruhumda aralanan o anların
Sonu ölüm ve ayrılık bu ya güya
Bileti kesilmiş yolculukların
Kirpiğinde belirdin yaşlanarak
Yaramın üstüne yaralar açtın
Gözlerimin ta içine bakarak
Her yerde şu birkaç günlük ayrılık
Bu ayrılık bin ölümle kapımda
Vuruyor ayrılık lafları âşık
Kopan acı sesler gibi şuramda
