YAŞAYAMADIKLARIN
Yaşanması mümkün iken yaşamadığın, yaşayamadığın şeylerin acısı benzemez hiçbir şeye;
Kahır desen, değil,
Pişmanlık değil,
İçinde bir savaş!
Nasıl biterse bitsin, kaybeden sen oluyorsun.
Her gün yeni bir yük omuzlarında.
Yaşamak ağrısı,
Her gün adını bile koyamadığın kahırların çetelesine bir çentik daha atıyorsun
Ve sonra hiçbir şey olmamış gibi gülümsüyorsun.
Sıradan bir insan olmak istemedin ya,
Bir kez kopardın ya yüreğini bir papatyanın yaprağında,
Bir kez serdin ya ruhunu akşamın kızılına,
Bir çiçeğin kokusuna vurulur gibi
Vuruldun ya bir boynun o en incesine,
Ölümlerden ölüm beğeniyorsun kendine.
Aşkı aşka ispat edemezsin, bilmiyorsun.
Görmek istemeyeni hangi güneş aydınlatır?
Taştan dahi sert olur sevdaya değmemiş her yürek.
Kör zindanlardan sağır olur seni duymak istemeyen.
Bilmiyorsun!
Sen kandın ya bir kere sevdaların o alıcı kuşuna,
Bir kere düştün ya o uçurumlara,
Tutmaz
Kimse tutmaz elinden.
Bilmiyorsun!
Editör: Hamiyet Su Kopartan
