YALNIZSAN
mavi bir seher vaktidir
kopup gelmiş güneş,
vermiş sarışınlığını yeryüzüne.
şarap rengiydi uykudayken güller,
elvan elvan kokuları gelir.
Islak ağaçlar amber kokuları getirir.
ışık demetleri kırılır cam balkonlara,
yüreği ısınır insanın.
çoğalır sesler aydınlığa,
çocuk gülüşlerine karışır.
her adım başında bir umut
tazelenir üşümüş yüreklere.
ilahi çocuk yüreğim her şey güzelken,
niçin yaslısın?
yol vermeyen dağlarda yel,
yontar yosunlu kayaları.
ağlaşarak akar mavi nehirler,
doldurur çile denizlerini.
eğer yalnız bırakılmışsan,
kapanmışsa dost kapıları sana,
ağla ey gönül yalnızlığına!
sular gibi dökül serçeşmelerden,
kimse duymaz acılı sesini.
ne arayanın ne soranın olur,
kocaman bir yalnızlık kalır sana,
elini tutacak kimsen yoktur.
garip gönül ağla sen şimdi,
sağır duvarlar ardında,
gözyaşını silen olmaz.
yel akar, ırmak akar, yeşerir söğütler,
dalında oynaşır bir o yana, bir bu yana,
kederli yapraklar.
kocaman bir hasret kalır sana,
güzel düşler senden yana değil.
Editör: Suna Türkmen Güngör
