YALNIZLIK DUYGUSU
Ay serinliğindeydi deniz
Yüzün Afrodid güzelliği
Deniz kıyısında biz ikimiz
Sevda bir güvercin aklığı
El eleydik sahillerde biz.
Sen şimdi uzaklarda bir yerde
menekşeli güllere koşuyorsun
Bense suskun, kendi şehrimde
Yalnızlık gülleri topluyorum
Yüreğimin yarısı sende.
Bakır bir lâmbaydı göğünde ay
Su gibi akıp giderdi günler
Yalnızlıklar içindeydi ay
Yüreğine kanlı bir hançer işler
Yarı gecede ağlıyordu ay.
Gün yüzü görmedi gönlüm
Sevinç soğudu namlunun ucunda
Yüreğim korkulu bekledim
Vurgun yedim bir kış rüzgarında
Tahta çarmıha çekilmişim.
Yağmurlu bir ağaç gibi yalnız
Yaşanmışlık tatlı bir masaldı
Şimdilerde kimsesiz, yalnız
Umut hüzünlü bir ayçiçeğiydi
Sensizlik yollarında kimsesiz.
Delirmiş olmalı düşlerimin
çılgın, ak yeleli yağız atları
Karanlığa kalırsa umudum
Alıp götürsün yağmur bulutları
Kendi gecesine serin göklerin.
Kıvrıla kıvrıla akan ırmak
Gider yalnızlık denizlerine
Yabancı bir yağmur gibi ıslak
Düşerim ağlayarak çiçekler ormanına
Özlem uçtu gitti yaprak
