TOPAÇ
Benim olmayan savaşları sahiplenmiştim
Barış muştusu yüreğimde.
Adı dahi konulmamış dünyalarda adımlarken
Işıklarım kördüğüm,
Denizlerimde bereketsiz dalgalar
Ormanlarımın kapısı cümle kilit.
Yok olmuşum fethedilmeyen doruklarda.
Neredeyim?
Alnıma çivi ile kazınmış yazıyı
Karşıma divane gibi dikilen
Aynada seçemezken
Dert ortağı bellediğim, yollarda kaybolmuşum.
İşte o masallardaki gibi,
Bir varmışım,
Bir de yokmuşum.
Sonra,
Beni umursamadan tutuldu yüreğim
Gün ışığına kayan gözlerine.
Hiç tatmadığım duygular
Kelebek kanadında havalandı
Bir günlük ömre.
Ve
İlk kez yundum
Umut dolu gözyaşlarında.
Ellerimi tuttuğunda
Gülen gözlü çocuklar şenlendi
Ören yerine dönmüş içimde.
Onlar gülerek büyüyecekler,
Ben seni seveceğim.
Onlar koşulsuz sevinecekler
Korkusu alınmış yarınlarda.
Ben seni daha çok seveceğim.
Ah be yorgunluk!
Of be, dizime erken inen ağrılar!
Saçlarıma konan mevsimin son karı.
Burnumda toprağın hasretli kokusu.
Varsın olsun!
Karanlığıma dokundun ya,
Dünya dönüyor,
Dünya ile yarışan topacım da.
Ben dönüyorum, yüreğinle gün doğumunda.
Editör: Nevin Bahtışen
