SU GİBİ
Su girdiği kaba göre şekil alır
Hayat mı bizi yoruyor yoksa biz mi hayatı yoruyoruz?
Hakkaniyetli sorular sormak gerekmez mi kendi özbenliğimize?
Adil bir duruş sergilemek; dürüst olmanın en güzel hali değil midir?
Koca yeryüzünü zindan ediyoruz birbirimize sonra da dünyaya lanet okuyoruz...
Bir ev içinde oluşan huzursuzluğu eve mal etmek ne kadar mantıklı ve adil?
Oysaki evi yönetenler insanlardan başkası değildi...
İnsani ilişkilerimizi gözden geçirip düzeltmek yerine nedense hep bir suçlu arıyoruz...
Oysa asıl olan suçu, sorunu etraflıca görüp bertaraf etmektir...
Teferruatlar içinde kör olduğumuz için hakikatlere gözlerimizi açamıyoruz. Bundan dolayı hep ucuz yaklaşımlarda, yargılarda bulunuyoruz...
Ego ve haklılık makamından inmediğimiz müddetçe birbirimize zarar ve ziyan olmaya devam edeceğiz....
Sudan çıkmış balıklar gibi çırpınıyoruz ne yazık ki çırpındığımızın farkında değiliz...
Farkedebilseydik kendimizi, varlığımızı hayata, insana bakış açımız daha derinlikli, daha hakkaniyetli, daha adilane olurdu ve merhamet denilen güzelliği kuşanabilirdik...
Hayatı yöneten ve aynı zamanda baş rolünde oynayan biz insanlarız.
Yönettiğimiz hayat elbette bize göre şekillenecek...
Hayatı suya, insanı ise bir kaba benzetecek olursak; suyun girdiği kaba göre şekil aldığını görürüz...
