SEZAİ KARAKOÇ
22 Ocak 1933 tarihinde Diyarbakır'ın Ergani ilçesinde dünyaya geldi. Şair, yazar, düşünür ve siyasetçi olan Sezai Karakoç, İlkokulu Ergani'de, ortaokulu Maraş Ortaokulu'nda bitirdi. Gaziantep Lisesi'nde parasız yatılı öğrenci olarak okuyan Sezai Karakoç 1955 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler fakültesi Maliye ve İktisat Bölümü'nden mezun oldu.
Maliye müfettiş yardımcılığı ve gelirler kontrolörlüğü görevlerinde bulundu. 1965 yılında memurluk görevinden ayrıldı. İstanbul'da Diriliş Yayınları ve Diriliş Dergisi’ni kurdu. Yeni İstanbul, Babıali'de Sabah, Milli Gazete'de yazılar yazdı.
İlk şiiri 1951 yılında "Hisar" dergisinde yayınlandı. Üniversite yıllarında "Şiir Sanatı" Dergis’ini çıkardı. Mülkiye, Yenilik, Şiir Sanatı Dergilerinde şiirleri yayınlandı.
Şiirlerinde dini ve mistik ögeler, ölüm ve kadın konuları bariz olarak göze çarpar.
1990 yılında Diriliş Partisi'ni kurarak politikaya girdi. Yedi yıl partinin genel başkanlığını yürüttü.
Körfez, Şahdamar, Sesler, Gül Muştusu, Mağara ve Işık, Zamana Adanmış Sözler, Ayinler, Ateş Dansı, Monna Rosa şiir kitaplarından bazılarıdır.
16 Kasım 2021 tarihinde aramızdan ayrılan Sezai Karakoç’u rahmetle ve saygıyla anıyoruz.
MONA ROZA
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar
Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek…
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her zaman bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi
Ellerinden belli oluyor bir kadın
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin, ellerin ve parmakların
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları
Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O masum bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım uymaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapalı gece ve güne
Altın bilezikler o kokulu ten
Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller