MUTLAKA DÖNECEKSİN
Bir gün mutlaka döneceksin
Elinde demetlediğin bin yıllık pişmanlıklar
Sesinde özlemle karışık hicran yarası
Yüzünde acımasız vakitlerden hatıra çizgiler
Gözlerin ışığını arayan bir çift solmuş yıldız
Bana öyle uzaktan bakacaksın
Sana hoş geldin demeyeceğim
Bir gün mutlaka döneceksin
Valizinde biriktirdiğin acılar dökülecek yere
Affet beni diyeceksin belki bin kere
Saçlarında beyaz güller açmış olacak
Benim içimdeyse seni yakacak kadar ateş
Bana hep uzaktan bakacaksın
Sana hoş geldin demeyeceğim
Bir gün mutlaka döneceksin
Arayacaksın beni nihavend bir şarkının dizelerinde
Hüzzam bir şarkıya benzeyecek söylediğin her kelime
İlham olmayacak artık sana firuze renkli gözlerim
Bir daha asla ağırlamayacak başını dizlerim
Bana bir ömür uzaktan bakacaksın
Sana hoş geldin demeyeceğim
Bir gün mutlaka döneceksin
Yüreğin hasretten nasibini almış
Hayalim burnunda tütmüş
Ayrılık belini bükmüş
İçin bir volkan gibi alev alev olacak
Bana bir ömür uzaktan bakacaksın
Sana hoş geldin demeyeceğim
Bir gün mutlaka döneceksin
Kar boran olup yağdın gönül dağımın üstüne
Fırtına kasırga olup estin üstüme
Yıldırım şimşek oldun çaktın üstüme
Bir ok gibi saplanıp kaldın göğsüme
Bana hep böyle uzaktan bakacaksın
Sana hoş geldin demeyeceğim
Diyeceğim ki
Bizim nasibimize de merhametsiz yüreklerle sınanmak düşmüş
Editör: Nevin Bahtışen
