LÂ MAKAMININ EFSUNLU RAYİHASI
I/
Selam kerem ülkesinin, zümrüt kubbeli şahına
Selam hiçlik beldesinin, o nazenin dergâhına
Kapıdayım ulu beyzam, ben ki eşiğinde darım
Tutuştum ey hüsnü makam, nakşettiğin ruhta nârım
İki âlem semazeni, gül sinende firkat yandı
Sen kıraç çöller neyzeni, hilkat seninle uyandı
Celalettin çeşmesinin, Külliyat-ı Şems âbından
Hüznün ağlak nağmesini, nûş ettim hep rebabından
Sen yanık kamışın nefesi, nebi yolunun bendesi
Sen Mesnevi'nin Hakk sesi, aşk meclisinin badesi
Vuslat gecesi vahdetin aşk kabında yana yana
Mumdan Elif’li kametin, vav içinde kül Mevlana
II/
Kâhkeşanlar semâ durur, neşveder gönül alemi
Asırlara mühür vurur, dökülür sırrın kalemi
Misk-i rayihada “lâ”sın, muhabbet yüzlü Konya’mda
“Gel” çağrınla pusulamsın, cemalin gördüm hülyamda
Nefis bıçkın tarumarda, talan etmiş sıratları
Sen kesret yüzlü esrarda, gördün gerçek miratları
Hikmet kelamıyla yaydın, ölmeden ölmek celbini
Hüsnü zikirle saydın, tevhide ayan kalbini
Ruhun çıktığı vedada, ölüm gelse de hoş gelir,
Teni erittin fenâda, dünya makamı boş gelir.
Şems’in nurlu şulesini taksim ettin tüm cihana
Yaptın gönlün kıblesini, gir içine kal Mevlana
III/
Dönüp “Bir”in çemberinde, hû surrunda pervanesin
Muhabbetin defterinde, aşk yazılı divanesin
Seyri sülük mektebinde, talim ettin masivayı
Kâmil insan hasebinde şiar edindin takvayı
İlim ile donanarak, çekip gözünden perdeyi
Çile ile sınanarak, Hakk’a serdin seccadeyi
Hor görmedin hiç zıddını, kahır da bir lütuf da bir
Yazıp hoşgörü zaptını, gedâ da bir maruf da bir
Çileye talip ademe, her inziva Şeb-i Arus,
Mührünü vurdun her deme, sen Şeb-i Yelda’da meyus
Mesnevi gönül iklimi, ışık tuttu cümle cana
Varlığın sırlı alimi, Yaratan’a kul Mevlana
IV/
Eşya ile bakışarak, çözüp batıni hikmeti
Kainatla konuşarak, zerrede gördün sureti
Tende mahpus can kuşunu, katıp kainat cüzüne
İlmin çetin yokuşunu, şiar belledin özüne
Bir zerrede bin manayı, görüp gönül irfanıyla
Yazdın tabiat anayı, erenlerin lisanıyla
Vahdet kutlu nurcihan, vuslat yeşerdi bekâda
Nefis merhalesi mizan, kendini buldun ankada
Fihî Mâ Fih gözünden, bakıp enel Hakk katına
Nebi’nin kutsal izinden, gelenlere yol Mevlana
