KİMİ ÖZLÜYORSAN ONA AİTSİN
Akşam güneşine vuran bir sessizlik yüzünde,
Gözlerinde gölgeli bir bakış,
Bir de genzini yakan bir koku nefesinde.
Kimi özlüyorsan ona aitsin.
Nerede olursan ol,
Ne yaparsan yap,
İstersen yol boyu hatıralar olsun
Yaslandığın cama vuran,
İstersen dilinden anlamayan kalabalıklar,
Kiminle düşerse düşsün başın yastığa,
Kimi özlüyorsan ona aitsin.
Bizim olmaktan çıkar ömrümüz bir zaman sonra,
Üstüne aldığın üç beş kumaş parçası,
Belki vitrindeki indirime denk düşmüş bir iki ayakkabı,
Artık kimsenin boynunda iğneli kravat yok,
Kuşların kıskandığı fularlar da yok,
Afilli makyajlar,
Doldurulmuş dudaklarda kanayan gülümsemeler,
Nereye gidersen git,
Eksiğin kimse, ona aitsin.
Zaman zaman düşer yüzüne,
Gerçeğin o gizlenemez hüznü.
Hiç olmadık bir anda bir şarkı boğar seni,
Öldürdüğün sevdalar yapışır boğazına,
Aynalarda çatlar orta yerinden o en şuh kahkahan,
İçine akarsın
Can kesiği kanamalar içinde.
Sen kime ağlıyorsan ona aitsin...
