İÇİMDEKİ YOL
Bir yol düştü omzuma bir yaz akşamı.
Ay, puslu bir mendil gibi sarkar gökten.
Gittikçe uzayan bir suskunluk çizgisi...
Çakıl taşları, gecenin ayazını fısıldar;
Her adımda eski bir günahın ayak izi.
Bir yol var içimde, kimse bilmez.
Ben yürürken, gölgem benden önde gider.
Yollar gide gide içimden insanı söker.
Toprak; eski bir mektup gibi yırtık, topuklarım gibi çatlak,
Ay, kırık bir lamba gibi sarkar tepeden.
Her adımımda bir çocukluk sızısı yükselir,
Ben, geçmişi ayak izlerimden sökerken.
Yol uzun değil belki ama içim derin;
Ve ben, her adımda biraz daha kendime uzak düşerim.
Yolun bir gözü var, geceyi izler.
Bir yol var içimde, sustukça uzar gider.
Ben geçtikçe, üzerimden geçer o bakış;
Sanki ben yolu değil de yol beni benden alan boşluğu izler.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Suna Türkmen Güngör
