DURULUR BİR GÜN
Baharda taşarak çağlayıp akan,
O taşkın sellerin durulur bir gün!
Dağlardan aşarak dağlayıp yakan,
O aşkın yellerin durulur bir gün!
Ne kimseye uzar ne de el verir,
Ne kimseye yazar ne de bel verir!
Ne kimseye mezar ne de gül verir,
O şaşkın ellerin durulur bir gün!
Bazen seher yeli esmeden gürler,
Bazen beher veli kesmeden gürler!
Bazen güher deli küsmeden gürler,
O coşkun dalların durulur bir gün!
Bir taraftan günden anı sararsın,
Bir taraftan ünden hanı sararsın!
Bir taraftan tümden canı sararsın,
O suskun kolların durulur bir gün!
Pîr-i Fanî der ki: İzin derilir,
Dilde kelamdaki sözün derilir!
Hakk’ın yolundaki özün derilir,
O meskun yolların durulur bir gün!
