DÜNYA GİBİYİM
Dünya gibiyim! yaranamadım kimseye,
Dön, dolaş geliyorum aynı yere...
Benim de azalıyor yemyeşil umutlarım..
Dünya gibiyim
Vücudumun dörtte üçü gözyaşı...
Terkedip gitti nice sevenlerim!
Dünya gibiyim!
İçime gömülü binlerce cenaze...
Dünya gibiyim!
Yaşlandıkça eridi buzlarım,
Zamanla affettim herkesi...
Üstümde basılmadık yer kalmadı.
Hiç oh! diyemedim hep acı, hep ay!..
Dünya gibiyim
Hiçbir zaman terketmedi beni Ay....
İçimde bitmeyen bir savaş
İçimde şeytanlar melekler...
Dünya gibiyim! Her gün ağlıyorum.
Fakir bir kız sevdim, zengine verdiler....
Dünya gibiyim
Hiç yâr olamadım fakire...
Hergün sömürüldüm ekmek derdinde.
Dünya gibiyim ben de
boyun eğdim güçlülere, zenginlere...
Feryadım Ferhat gibi dağları deldi.
Ağlamak biz gariplere hep Şirin geldi...
Bir yanım çoşkulu, bir yanım yorgun,
Sahibini arıyor, kalbimin çölünde Mecnun...
Dünya gibiyim!
Sönmüş nice volkanlarım var.
Damarıma basılmayı bekliyor...
Güvendiğim dağlarıma kar yağdı...
Kaç deprem yaşadım dokuz şiddetinde.
Asla yapmaz dediklerimin ihanetinde...
Dünya gibiyim; ben de bir tarlayım
Kim ne ektiyse yüreğime onu biçti...
Dünya gibiyim, velhasıl
Sur'uma üfleyecek Azrail'i bekliyorum.
