BEN HiÇ BAŞIMI EĞMEDİM
Göklerin ötesinde yıldızlara uzanan
Parlayan bir umut var hiç sönmeyen
Zaman yolculuğunda rüzgar gibi akan
Öyle bir başım var ki hiç eğilmeyen
Yollarda dikenler, taşlar hep önümde
Her adımda bir engel, nefesler ensemde
Hiçbir fırtına yıkamadı, düşmedim de
Ben hiç başımı eğmedim, eğmem de
Gözlerim ufka dikili, hep ileri baktım karamsarlık asla, içime umut ektim
Gözlerim doldu bazen, ama içime akıttım
Eğilmez bir başım var ki, hep dik tuttum
Yüreğimde inanç, cesaret zirve yaptı
Karanlıklara inat, ışığım hep parlaktı
Düşer gibi olduğumda bile başım dikti
Sonunda öğrenildi, kimse eğemeyecekti
Yaşamın her türlü zorlu sınavında
Düşmemek için direnmek var sonunda
Ne zorluklar, ne acılar yaşadım acunda
İnsan üstü biri değilim, Türk'üm aslında
