AYNADAKİ SEN
Her gün aynaya baktığımda..
Kendimden önce.,
Seni görürdüm karşımda..
Gülüşün bahardı canıma can..
Yüzün güneşti içimi ısıtan..
Bakışın ışık ışık ruhuma dolan..
Sen mi yoksa ben miydim aynadan bakan..
Ayıramazdım ben mi sen, sen mi ben..
Birbiri içindeydi gözlerimiz..
Öyle ayrılmazdı ki birbirimiz..
Bir gün biter miydi bugünler..
Hiç aklıma getirmemiştim..
Bugün aynadaki yüzünü seçemedim..
Karşımda belirsiz silüetin..
Başka yöne bakıyordu gözlerin..
Yüzüne başka göz değmiş gibiydi.,
Yüreğin başka yüreğe mısra diziyordu..
Aynalar dost değildi eskisi gibi..
Ruhunu yansıtmıyordu bugün..
Sanki yüreğimin ışıkları söndü birden..
Aynanın yüzü kapkaraydı..
Artık seni seçemiyordum aynamda..
Tövbe ettim aynalara bakmaya..
Tövbe ettim şiir okumaya, yazmaya..
Denizin mavisine..
Gökyüzünde yıldıza, aya..
Güneşin yedi rengine.,
Küstü yüreğim yaşamaya..
Gücendim sevincimi, mutluluğumu alıp götüren..
Kim varsa umutlarımı yok eden..
Küstüm kaderime, dünyaya..
