AY BEYAZINA BEREKETLENİŞ
Açılım vaktindedir bulutlar varak varak
Sağnak sökün ediverir gökhanede.
Sana evrili gözyaşlarım
Teyakkuza geçmektedir açmazını yararak.
Bir yaprağın hücrelerinde,
Karşılamalı her bir damlayı.
Karışır yer ile gök katresi birbirine ,böyle böyle.
Öyle öyle boy verir sevdaya dair başaklar.
Akabinde, gül dönümü, gün ölümünde,
Leylak güdümünde, deniz sürgününde
Rengini gözlerinden,
Şevkini bakışlarından alan damarlarım
Deler de bağrımı
Boyar her bir damlayı çivit mavisine.
Sözü renge bulamak,
Rengi sözle durulamak için kuttörenidir bu;
Yerle bir olasıya uğursuz cümle tabu.
Bu yağmurların
Hep mi hep makamı buselik !
Yağmur bir menzil ... Hiç içre hiçlik..
Mecnunsu bir hududa,
Bir perde yansıması sanki firdevsten...
Ressam gıdıklayan... Pitoresk.
Tel tele,
Ser sere ,
Cemre cemreye yar olmasa da;
Serseri bağrımda
Kalmasa da oklanmamış,
Gülüşünle kanlanmamış,
Işığına odaklanmamış hiçbir nokta
İliğimden eksik olmayan bu kavruk yumru,
Bereketleniş olsa gerek ay beyazına,
Alıp sırtına
Görülmemiş, ölçümsüz rüzgarları.
