ANNE
Kime anlatsam derdimi anne
Hangi karanlıkta döksem gözyaşımı
Hangi omuza yaslasam başımı
Hangi diz ilaç olur ağrıyan başıma
İçim köz köz anne
Yangınım kuduruyor yandığını bilmeden
Pınarlarım kuruyor aktığını görmeden
Rüzgârlarım hırçın toprağım kurak
Dalım kırık yaprağım yeşermiyor anne
Umudun kapısı kapalı anne
Pencerem cereyan yapıyor
Bahtım dönük gecem karanlık
Gözlerimin feri sönük
Görmüyor göremiyor görmek istemiyor anne
Dostlarım sandığım "mış" sadece
Yandıklarım hep yanıldığım
Gönül verdiklerim de oldu anne
Veresiye defterine yazdığım
Yıllardır tahsil edemediğim hesaplar birikti
İflasın eşiğindeyim tükendim anne
Ah annem ah
Sıcacık elin yok saçımda
Gözlerin de yok artık
Ya kokun anne
Neden bırakmadın onu giderken
Neden söylesene
Editör: Seher Uslu
