ANNE
Zeytin rengi saçların, pamuk tarlasına dönmüş.
İpeksi tenin, hayatın izlerine maruz kalmış.
Fedakarlık hiç mi bitmez anne?
Bir kalbe daha ne kadar sevgi sığar anne
Tıngır mıngır sallanan beşikler nerede?
Çileli günler miydi, hayatın kendisi miydi? Bilene…
Saçımı tararken masallarla severdin,
Korkulu kabuslarımı sen defederdin anne
Zamana kapılmış ömründe,
Bir ödül müydü, çile miydi evlatlar?
Öpmeye kıyamaz da koklardın ya anne,
Bir bahar rüzgarına kapılırdım, işte o anda
Beyaz zambaklar, al al olurdu yanaklarında,
Bahar rüzgarı gibi, kıpır kıpırdın anne.
Romatizmalı bacakların artık taşımıyor,
Artık sıra bende, hangi masalı anlatayım anne
Ne çoktu saçların, bir tutam kalmış,
Yalnız kalbindeki sevgin eksilmemiş.
Bana sevgiyle bakan gözlerinden belli,
İzin ver, ben tarayayım saçlarını anne…
13.5.2023
Editör: Betül Eren
