ALMİDO
Almido, sendin sevdamı kucaklayan mekân
İmkânsız aşkımın suskun şahidi olan
Kaçak sevdama kahveler ısmarlayan
Yudumlardık mis kokulu kahvemizi.
Saklı mekânın yuva olurdu sevgimize
Özlem ve hasretle gelirdik göz göze
Hasreti yüklenmiş dertli yüreğimizle
Seninle sûkunet bulurduk Almido.
Ruhumun ızdırabı gözlerime yansıyordu
Onsuzluk canımı çok yakıyordu
Aşık gönlümün bakışları sonsuzdu
Seninle Almido, yüreğim huzur bulurdu.
Bir zamanlar sevinçle gelirdim sana
Sabırsız adımlarla koşardım mekânına
Sevdiğimi görebilmenin heyecanıyla
Soluksuz adımlarla koşardım sana Almido.
Anlamın çok büyüktü bende Almido
Yasaklı aşkımın kutsal mekânıydın
Seni bende güzelleştiren biri vardı Almido
Sana her gelişimde huzur bulurdu yüreğim.
Şimdilerde metruk bir mesken gibisin
Ruhu alınmış bir cesetten farklı değilsin
Yanından her geçtiğimde hüzün kaplar beni
Ruhuma ızdıraplar düşürüyor sendeki hatıralar.
