ZAMANDA AKIŞ
Gün ayaklanmış, güneşe selam durmuş
Yeşili okşuyordu, ağacın yapraklarında
Toprağa değiyordu, kokusundan sarhoş biçimde
Zamanda terennüm edip sayıklıyordu.
Sen yine geldin zamansız
Uykuma set çekiyorsun, şafkında
Şarkı gibisin, dilimden düşmeyen nakarat
Bütün gece ezberliyorum yüzünü
Sabah uyandığımda yine yoksun.
Güneşin ışınlarında kararmıştı gözlerim
Oysa baktığım hep senmişsin
Bir şiir okur gibi, ismini ezberledim
Mehtaba sorsam da nafile
Rüyalarımın ulaşılmayan gizlerindesin.